Ik heb nog in een tijd geleefd waarin je je
moest verantwoorden voor gezond leven,
in plaats van ongezond.
Een tijd waarin je onbeperkt at en snoepte,
want diabetes was alleen voor oude mensen,
en jij was van nature slank.
Een tijd waarin je met sterke argumenten
moest komen om niet te roken
en om te weigeren alcohol te drinken,
(en om veel boeken te lezen en
met plezier je huiswerk te doen.)
Gezond leven was toen nog voor watjes.
I used to live in a time when you still
had to answer yourself for healthy living,
instead of unhealthy.
A time when you ate (sweets) without limits,
because diabetes was only for old people,
and you were naturally slim.
A time when you had to come up with
strong arguments not to smoke
and to refuse to drink alcohol,
(and to read many books and
to enjoy doing your homework.)
Healthy living was still for wimps back then.
Bijzonder compliment van een bezoeker:
‘Ik heb je Blog bekeken en vind hem mooi en interessant!
Maar het lijkt of er iets fout gaat als ik ernaar kijk: ik zie alleen maar zwart en wit en grijs, de kleuren lijken verdwenen.
Dat kun je beter in orde maken.’
Special compliment from a visitor:
‘I have looked at your blog and find it beautiful and interesting!
But it seems like something goes wrong when I look at it: all I see is black and white and gray, the colors seem to have disappeared.
You better fix that.’
Acrylverf op papier.
Acrylic paint on paper.
* Tip: Shop
Veel mensen lezen niet graag meer.
Boeken, lange teksten, laat maar!
Geef ons maar passief vermaak
en korte samenvattingen.
TLDNR (too long, did not read).
We zitten liever op sociale media,
we gamen liever, we kijken films,
we streamen series.
Daar is niks mis mee. Maar…
we lezen niet (graag) meer.
Daardoor verliezen we taalvaardigheid
en ons plezier in lezen.
We raken achter in een maatschappij,
waarin alles draait om taal.
Onze kans op een goede baan,
voor onszelf kunnen opkomen,
formulieren kunnen begrijpen,
websites kunnen gebruiken,
goede gezondheidszorg krijgen,
nepnieuws kunnen herkennen,
goed geïnformeerd zijn en dus
goede beslissingen nemen.
Natuurlijk, er zijn veel andere
leuke dingen om te doen
naast boeken en teksten lezen.
Maar zonder leesvaardigheid en
zonder taalvaardigheid,
missen we veel moois en kunnen
we hopeloos achterop raken.
Raak je liefde voor taal niet kwijt!
(Volgens een aantal artikelen dat ik onlangs las, zouden mensen teksten gemakkelijker kunnen lezen als het begin van de woorden vetgedrukt is. Werkt dat voor jou?)
Many people don’t like to read anymore.
Books, long texts, never mind!
Give us passive entertainment
and short summaries.
TLDNR (too long, did not read).
We prefer to be on social media,
we prefer gaming, we watch movies,
we stream series.
There’s nothing wrong with that. But…
we don’t (like to) read anymore.
As a result, we lose language skills
and our pleasure in reading.
We are falling behind in a society where
everything revolves around language.
Our chance of finding a good job,
being able to stand up for ourselves,
being able to understand forms,
being able to use websites,
getting good health care,
being able to recognize fake news,
being well informed and therefore
making good decisions.
Of course, there are many other
fun things to do besides reading
books and texts.
But without reading skills and
without language skills,
we miss a lot of beautiful things and
we might fall hopelessly behind.
Don’t lose your love for language!
(According to a number of articles I read recently, people would find it easier to read texts if the beginnings of the words are in bold. Does that work for you?)
Nieuwe route
Deze keer was alles anders. De route, het gevoel, de aankomsttijd, de bestemming. Ze liep langs het verlaten spoor en voelde de koude regen, maar in de verte was er altijd de bergtop, soms gehuld in mist of verwaterd door regen, vaker zilvergrijs glinsterend in de verre zon, ook al liep ze zelf in de schaduw. De vorige keer, op de vorige route, was ze hij. Hij liep, ergens anders heen, in een andere tijd, naar een ander lot. Aanvankelijk was vandaag veelbelovender, uitdagender, maar uiteindelijk toch weer gewoon, als altijd. Zij liep dichtbij waar hij vroeger liep.
New route
This time everything was different. The route, the feeling, the arrival time, the destination. She walked along the deserted track and felt the cold rain, but in the distance there was always the mountaintop, sometimes shrouded in mist or watered by rain, more often silvery gray in the distant sunshine, while she walked in the shadows. Last time, on the previous route, she was he. He walked elsewhere, in another time, towards another fate. Initially, today was more promising, more challenging, but in the end still normal, as always. She walked close to where he used to walk.
Getekend met zwarte inkt op gescande achtergrond
(origineel geschilderd met acrylverf op wit papier).
Drawn with black ink on scanned background
(original painted with acrylic paint on white paper).
Vandaag ben ik 58 jaar geworden.
Dat kun je met de beste wil van de wereld geen middelbare leeftijd meer noemen, tenzij je gelooft dat ik 116 jaar oud ga worden.
Ik ben al flink over de helft en ook al flink versleten, maar heb veel wijze lessen geleerd.
Dat we zelf bepalen wat de zin van ons leven is, bijvoorbeeld.
Dat we niet door andere mensen moeten laten bepalen wie wij zijn en wat wij met ons leven moeten doen.
Dat het leven bestaat uit tijd, dat het eindig is, dat het steeds sneller lijkt te gaan.
Dat ook wijzelf bestaan uit tijd en dus eindig zijn. Dat die eindigheid het leven juist de moeite waard maakt, kostbaar maakt.
En dat we aan die vluchtige tijd zin kunnen geven door er stukjes van te grijpen en ze te vertragen.
Door ze een zinvolle invulling te geven, zoals tijd doorbrengen met onze dierbaren, uitstapjes maken, nieuwe ervaringen opdoen, lezen, schrijven, kunst kijken, kunst maken, naar muziek luisteren, muziek maken, mensen helpen, dieren verzorgen, tuinieren, de natuur bewonderen en haar helpen beschermen.
Het leven dat in een hoog tempo voorbijraast af en toe bij de kladden pakken en goede herinneringen maken. En van de negatieve ervaringen, die evengoed deel uitmaken van ons leven, positieve lessen leren.
En soms gewoon in een luie stoel genieten van het voorbijgaan van de tijd.
Geluk bestaat uit schaarse en dus kostbare fijne momenten en uit goede herinneringen. Niet uit het najagen van alsmaar meer, alsmaar beter, alsmaar hoger, alsmaar opwindender – want dan hebben we nooit genoeg –, maar uit het genieten van het hier en nu, van dat wat er is.
Van de prachtige natuur, die tegelijk vluchtig en tijdloos is.
En ons niet druk maken om dat wat er nu niet is, wat er niet meer is en wat er nog niet is en er waarschijnlijk ook nooit zal zijn.
Geluk bestaat uit volop leven in het moment en ons niet druk maken om onze beperkingen.
Geluk bestaat uit het genieten van alle vormen van liefde, van verbeelding, van creativiteit, van de natuur en van al het moois dat we al meegemaakt hebben.
Totdat onze tijd erop zit en wij de atomen waaruit we zijn opgebouwd teruggeven aan het universum.
Ik ben dankbaar dat ik al 58 jaar leef, ik koester veel dierbare herinneringen en hoop dat er nog een aantal bij mogen komen.
Hiep hiep hoera!
Today I turned 58 years old.
You can’t call that middle age with the best will in the world, unless you believe I’m going to live to be 116 years old.
I am already well over halfway and already quite worn out, but I have learned many wise lessons.
That we ourselves determine the meaning of our lives, for example.
That we should not let other people determine who we are and what we should do with our lives.
That life consists of time, that it is finite, that it seems to go faster and faster.
That we ourselves also consist of time and are therefore finite. That this finiteness makes life worth living, makes it precious.
And that we can give meaning to that fleeting time by grabbing pieces of it and slowing them down.
By filling them meaningfully, like by spending time with our loved ones, going on trips, gaining new experiences, reading, writing, looking at art, making art, listening to music, making music, helping people, caring for animals, gardening, admiring nature and help protect it.
Every now and then grab hold of the life that flies by at a fast pace and make good memories. And learn positive lessons from the negative experiences, which are just as much part of our life.
And sometimes just sit in an easy chair and enjoy the passing of time.
Happiness consists of scarce and therefore precious fine moments and good memories. Not of chasing ever more, ever better, ever higher, ever more exciting – because then we never have enough –, but of enjoying the here and now, of what is there.
Of the beautiful nature, which is at the same time fleeting and timeless.
And not worrying about what isn’t there now, what isn’t there anymore and what isn’t there yet and probably never will be.
Happiness consists of living fully in the moment and not worrying about our limitations.
Happiness consists of enjoying all forms of love, of imagination, of creation, of nature and of all the beautiful things we have already experienced.
Until our time is up and we return the atoms from which we are built to the universe.
I am grateful that I have been alive for 58 years already, I cherish many fond memories and hope that there are some more to come.
Hip hip, hooray!
Zijn hart klopte snel en zweet prikte in zijn ogen.
Hij drukte zijn rug tegen de rotswand en hoorde het gesteente vallen.
Zijn schoenen vonden nog net houvast op het overgebleven stukje richel.
His heart beat fast and sweat stung his eyes.
He pressed his back against the rock face and heard the stones fall.
His shoes barely found grip on the remaining patch of ledge.
Dat witte hetero mannen – ook degenen die al lang met pensioen hadden moeten zijn – grotendeels de dienst uitmaken in onze maatschappij, is niet (zoals zij zelf en ook veel vrouwen denken) te danken aan hun superieure brein en hun superieure kracht en vindingrijkheid. In tegendeel.
Dat witte mannen denken dat ze automatisch recht hebben op alle topposities in de politiek, in bedrijven, in verenigingen en thuis, komt omdat ze, nou ja, vrij dom zijn.
En omdat ze een bord voor hun kop hebben.
Er zijn veel dingen die (oude) witte mannen zich niet realiseren.
Zoals bijvoorbeeld dat vrouwen over het algemeen beter zijn in leidinggeven en in het tegelijk over meerdere belangrijke zaken verdelen van hun aandacht.
Dat vrouwen beter zijn in het detecteren en analyseren van problemen, in het vinden van creatieve oplossingen, in het kiezen van de meest effectieve en meest efficiënte oplossing, en in het plannen van de uitvoering daarvan.
Dat vrouwen minder geneigd zijn tot agressie, geweld en het doordrammen van hun eigen mening, en dat ze beter luisteren. Niet alleen luisteren naar wat er gezegd wordt, maar vooral ook naar dat wat niet hardop wordt uitgesproken.
Dat vrouwen minder belang hechten aan…
The fact that straight white men – including those who should have retired long ago – are mostly in charge of our society is not (as they themselves and also many women believe) due to their superior brains and their superior strength and ingenuity. On the contrary.
The fact that white men think they are automatically entitled to all top positions in politics, in companies, in clubs, and at home, is because they are, well, pretty stupid.
And they are thick-skinned.
There are many things that (old) white men don’t realize.
For example, that women are generally better at leadership and at dividing their attention over several important matters at the same time.
That women are better at detecting and analyzing problems, at finding creative solutions, at choosing the most effective and efficient solution, and at planning its implementation.
That women are less inclined to aggression, violence and to pushing through their own opinion, and that they listen better. That they not only listen to what is being said, but also to what is not spoken aloud.
That women attach less importance to…
zij
die hij begeerde
had hij
vanzelfsprekend
verward
Zij bekeek
en verliet
hem
Hoe zou ze kunnen weten
Translation:
(Dialoog tussen twee buurvrouwen van middelbare leeftijd op een bankje op het platteland.)
– Over gisteravond.
– Ja?
– Gisteravond laat.
– Wat was er gisteravond laat?
– Ik dacht dat ik wat hoorde toen.
– Oh?
– Ja.
– En wat dacht je toen te horen?
– Gestommel.
– Gestommel…
– Ja. Gestommel in de verte.
– Hm.
– Het kwam bij jou vandaan.
– Oh?
– Het klonk in de buurt van jouw huis.
– Oh. Het klonk bij mij, dat gestommel?
– Ja.
– Dat kan natuurlijk.
– Heb jij het ook gehoord?
– Hoe laat was dat precies?
– Ik weet niet. Tegen middernacht, denk ik.
– Dus jij was nog wakker tegen middernacht?
– Ja, ik kon niet slapen.
– Ik dacht al. Normaal ga je toch vroeg slapen?
– Ja, dat is waar. Maar gisteren lukte dat niet.
– Da’s jammer.
– Ja.
– Dus….
(stilte)
– Maar heb jij het ook gehoord?
(Dialogue between two middle-aged women on a bench in the countryside.)
– About last night.
– Yes?
– Late last night.
– What about late last night?
– I thought I heard something then.
– Oh?
– Yes.
– And what did you think you heard then?
– Stumbling.
– Stumbling…
– Yes. Stumbling in the distance.
– Hm.
– It came from your place.
– Oh?
– It sounded near to your house.
– Oh. It sounded near to me, that stumbling?
– Yes.
– That’s possible of course.
– Did you hear it too?
– What time was it exactly?
– I don’t know. By midnight, I think.
– So, you were still awake at midnight?
– Yes, I couldn’t sleep.
– I was wondering. You normally go to sleep early, don’t you?
– Yes, that is true. But yesterday it didn’t work.
– That’s a pity.
– Yes.
– So….
(silence)
– But did you hear it too?
Mag ik je iets vragen? Heb je tatoeages? Zo ja, waar? Heb je ergens spijt van? Heb je liever een mooie dure auto of een goedkopere die zuiniger is? Kun je uit de losse hand een cirkel tekenen? Reis je vaak met het openbaar vervoer? Herinner je je hoe kiespijn voelt? Mag een kat bij jou op schoot? Eet je het liefst witbrood, bruinbrood of volkorenbrood?
May I ask you something? Do you have tattoos? If so, where? Do you regret anything? Do you prefer a beautiful expensive car or a cheaper one that is more economical? Can you draw a circle freehand? Do you often travel by public transport? Do you remember how toothache feels? May a cat sit on your lap? Do you prefer to eat white bread, brown bread or whole wheat bread?
Achtergrond bestaat uit vierkantjes van 1,5 cm, geschilderd met acrylverf.
Tekst is digitaal toegevoegd.
(Met een knipoog naar grafisch ontwerpers voor het lettertype…)
Background consists of 1.5 cm squares, painted with acrylic paint.
Text has been added digitally.
(With a wink to graphic designers for the font…)
* Tip: Shop
Wij mensen vertellen elkaar verhalen.
Sterker nog: onze beschaving is opgebouwd uit het vertellen van verhalen.
Helaas worden de verhalen over wat er allemaal mis is met de wereld constant en enthousiast verteld en gedeeld, terwijl de verhalen over alles wat er mooi is en goed gaat met de wereld veel minder aandacht krijgen.
Omdat we daar blijkbaar minder opgewonden over raken.
We hebben meer aandacht voor dat wat ons boos maakt.
Het resultaat van die ongeremde boosheid is een cultuur waarin mensen geen begrip meer hebben voor de ander, geen gevoel meer hebben voor verleden of context.
Een cultuur waarin groepen mensen zich snel slachtoffer voelen.
Onze verzamelde verhalen, …
We humans tell each other stories.
In fact: our civilization is made up of storytelling.
Unfortunately, the stories about everything that is wrong with the world are constantly and enthusiastically told and shared, while the stories about everything that is pretty and going well with the world receive much less attention.
Because apparently, we get less excited about them.
We pay more attention to what makes us angry.
The result of that unrestrained anger is a culture in which people no longer understand the other, have no feeling for the past or context.
A culture in which groups of people quickly feel victimized.
Our collected stories, …
tussen de rommel
van de laatste winterstorm
schuchtere krokus
between the rubbish
of the fierce last winter storm
timid small crocus
Achtergrond bestaat uit vierkantjes van 1,5 cm, geschilderd met acrylverf.
Tekst is digitaal toegevoegd.
(Met een knipoog naar grafisch ontwerpers voor het lettertype…)
Background consists of 1.5 cm squares, painted with acrylic paint.
Text has been added digitally.
(With a wink to graphic designers for the font…)
* Tip: Shop
De wereld is bedekt met wit als ik mijn bed uitkom.
Het gras verloor tijdelijk zijn groen en schenkt bescheiden schitterlicht.
Vlak en strak is plots het dak, van huizen en garages.
Geparkeerde auto’s zijn met kille glitters ingepakt.
En ieders adem wolkt en wolkt vooruit.
Het zou zo koud niet moeten zijn, die magisch witte wereld.
Na rijp beraad verdwijnt de stilte van de schittering.
Rijpt de ochtend tot een bijzonder alledaagse dag.
Bijzonder compliment van een persoonlijke trainer, vele jaren en extra kilo’s geleden:
‘Je hebt erg sterke buikspieren!
Jammer dat ze niet te zien zijn achter die dikke laag vet.’