BG 64 – Yarn Circle
Foto/Ontwerp: kleurrijke cirkel, gemaakt van restjes katoenen garen.
Picture/Design: colorful circle, made from cotton yarn scraps.
* Tip: Shop
BG 63 – 100 Woorden Fictie
Ze waren zogenaamd smokkelaars
Dat ze smokkelaars waren, had ze gezegd, dat dat ‘oeh’ spannend was! Dat ze moesten uitkijken voor de douane. Hij wist niet wie dat was, de douane. Gelukkig had ze gezegd dat ze terug zou komen, later, om hem te halen. Hij had haar geloofd. Dat ze zijn jas had moeten meenemen natuurlijk, als bewijs. Het was koud. Dat hij de weg kon vinden door te kijken aan welke kant van de boomstammen het mos groeide. Maar het was donker. Ze zou terugkomen, om hem te halen. Hij wist niet zeker of hij haar nog geloofde.
BG 63 – 100 Words Fiction
They pretended to be smugglers
That they were smugglers, she had said, that that was ‘ooh’ exciting! That they had to watch out for customs. He didn’t know who that was, customs. Luckily, she had said that she would come back later to get him. He had believed her. That she had had to take his coat of course, as proof. It was cold. That he could find the way by looking at which side of the tree trunks the moss grew. But it was dark. She would come back to get him. He wasn’t sure he still believed her.
BG 62 – De Boze Echtgenote
Op haar dagelijkse wandelingen door Rustig Belgisch Dorp ontmoet De Maakster natuurlijk ook andere bewoners te voet. Die wenst ze ‘goedemorgen!’ of ‘een fijne dag!’, omdat de wereld daar een beetje mooier van wordt. Sommige bewoners groeten vriendelijk terug, maar anderen doen alsof ze niets gehoord hebben, of wenden snel hun hoofd af. Daar laat De Maakster zich niet door weerhouden.
Rustig Belgisch Dorp is een beetje een gesloten dorp en veel van zijn bewoners zijn gewend alleen om te gaan met mensen die ze al vanaf hun geboorte kennen. Ze voelen zich ongemakkelijk bij nieuwelingen, zelfs al wonen die er al geruime tijd. Oudere mensen reageren soms verward: ‘Maar… eh… ik kén u toch niet?’,
Read More »BG 62 – De Boze EchtgenoteBG 62 – The Angry Wife
On her daily walks through Quiet Belgian Village, The Maakster of course also meets other residents on foot. She wishes them a ‘good morning!’ or ‘have a nice day!’, because that makes the world a little prettier. Some of the residents greet back friendly, but others pretend not to have heard her, or quickly turn their head away. That doesn’t stop The Maakster.
Quiet Belgian Village is a bit of a closed village and many of its residents are used to only associate with people they have known from birth. They feel uncomfortable with newcomers, even the ones that have already lived there for quite some time. Older people sometimes react confused: ‘But … er … I don’t knów you?’,
Earth Day
How to save our planet – by David Attenborough.
The most important message of our time!
Hoe we onze planeet kunnen redden.
De belangrijkste boodschap van onze tijd!
BG 61 – Yarn Square
Foto/Ontwerp: kleurrijk vierkant, gemaakt van restjes katoenen garen.
Picture/Design: colorful square, made from cotton yarn scraps.
* Tip: Shop
BG 60 – Haiku
bij het ontwaken
diepe sporen van dromen
in de rechterwang
BG 59 – Willekeurige Vragen
Mag ik je iets vragen? Wat is je favoriete smaak ijs? Slaap je op één hoofdkussen of op meerdere? Installeer je zelf je software, of laat je dat door iemand anders doen? Wat krijg je liever: een bos bloemen of een fles wijn? Hoeveel is één plus één? Altijd? Hoeveel hamers bezit je? Draag je liever goud of zilver? Ben je ooit iets kostbaars verloren?
BG 59 – Random Questions
May I ask you something? What is your favorite ice cream flavor? Do you sleep on one pillow or on several? Do you install your software yourself, or have someone else do it for you? What would you rather get: a bunch of flowers or a bottle of wine? How much is one plus one? Always? How many hammers do you own? Do you prefer to wear gold or silver? Have you ever lost something valuable?
BG 58 – Schrijfwedstrijd ‘Het Bankje’
Hoera, ik ben een van de 20 winnaars van de schrijfwedstrijd ‘Het Bankje’!
‘Met ‘Het Bankje’ gingen Creatief Schrijven vzw, OPENDOEK en Kunstwerkt op zoek naar originele dialogen die zich afspeelden tussen twee mensen op een bankje. We ontvingen maar liefst 242 inzendigen. Na rijp beraad selecteerden vakjuryleden Pascale Platel en Daan Pleumeekers 20 laureaten. Hun teksten worden door acteurs gespeeld en ingeblikt als podcasts. Beeldend kunstenaars maken er een ‘beeld’ bij. In de zomer zijn ze te beluisteren via een QR-code op bankjes in meer dan 100 gemeenten [in België].’
BG 58 – Writing Competition ‘The Bench’
Hurray, I am one of the 20 winners of the writing competition ‘The Bench’!
‘With ‘The Bench’ Creatief Schrijven vzw, OPENDOEK and Kunstwerkt were looking for original dialogues that took place between two people on a bench. We received no fewer than 242 entries. After careful consideration, jury members Pascale Platel and Daan Pleumeekers selected 20 laureates. Their texts will be played by actors and canned as podcasts. Visual artists will make an ‘image’ to accompany it. In the summer they can be heard via a QR code on benches in more than 100 towns [in Belgium].’
BG 55 – Chinees Eten
Op vrijdag haalt Marc meestal eten voor hen bij de Chinees. Op zondag eten ze de restjes. Omdat het op woensdag nog maar kort geleden is, en ook niet lang meer duurt, lijkt het soms alsof ze de hele week door chinees eten. Dat is natuurlijk niet zo. Marc kookt vaak en lekker!
BG 55 – Chinese Food
On Fridays Marc usually fetches food for them from a Chinese restaurant. On Sundays they eat the leftovers. Because it is only a short time ago on Wednesdays, and is not going to take long either, it sometimes seems like they eat chinese all week long. That is of course not the case. Marc cooks often and delicious!
BG 54 – Welkom baby Hidde
(Mama M, papa A, opa P, en andere familieleden: Van Harte Gefeliciteerd!)
lief, lief klein mensje
ik ben zo blij, ik wens je
een heel gezond lang leven
van huisje, boompje, beestje
en af en toe een feestje
grote warme knuffels
en brede schaterlachen
voetjes in het blote gras
een schepje in een zandbak
een plank vol fijne boeken
en stiften en papier
een puppie of een kitten
schoten om op te zitten
handjes aan het stuur
en ’s avonds voor het slapengaan
een zoen van mamapapa en
een voorleesavontuur
BG 53 – Bijzonder Compliment
Bijzonder compliment van een buurman, die iets bewonderde dat zij gemaakt had:
‘Alles wat jouw handen aanraken verandert in goud!
Kun je dit even voor me vasthouden?’
BG 53 – Special Compliment
Special compliment from a neighbor, admiring something she made:
‘Everything your hands touch turns into gold!
Could you hold this for me?’
BG 52 – Schrijver (v/m/x)
Ik ben schrijver.
Ik ben ook kunstenaar, ontwerper en maker.
(Maar niet van beroep. Sinds het begin van dit millennium ben ik – vanwege hardnekkige gezondheidsproblemen – arbeidsongeschikt.)
Ik ben dus schrijver, als in de genderneutrale vorm van schrijfster.
En ook kunstenaar, ontwerper en maker, als in de genderneutrale vormen van kunstenares, ontwerpster en maakster.
Het woord schrijver mag van oudsher mannelijk zijn, maar dat betekent niet dat de schrijver zélf dat ook moet zijn.
Dat is anders bij bijvoorbeeld timmerman. Ik zou mezelf geen timmerman of, geforceerd, timmervrouw noemen, maar voor het neutrale timmeraar kiezen.
Bij het benoemen van mijn bezigheden lijkt het me niet van belang wat mijn sekse of gender is.
Ik noem mezelf dus geen schrijfster, tenzij in een context waarin het gewenst is onderscheid te maken tussen vrouwelijke, mannelijke en genderneutrale schrijvers.
BG 51 – Ongeduldig / Impatiently
Ongeduldig wachtend op het voorjaar.
Impatiently waiting for spring.
BG 50 – Boomhut
Als kind leek het bouwen van een eigen boomhut haar het toppunt van gelukzaligheid. Het kwam er nooit van. In het tuintje van haar ouderlijk rijtjeshuis was geen plaats voor een boomhut. En in de bomen in ‘Het Bos’, een stuk natuur met wandelpaden, een hertenkamp en een eendenvijver, rond een oud landhuis dat ze optimistisch ‘het Kasteel’ noemden, mocht ze niet met hamer, spijkers en zaag tekeergaan.
Maar in gedachten bouwde ze de mooiste boomhutten, met geheime verdedigingswerken tegen indringers. Haar droomhut zou, toen al, een creatief atelier worden met een heerlijk uitzicht op de ‘wilde’ natuur, waarin ze veel spannende avonturen zou beleven. Ze groeide op in een tijd waarin je als kind te voet of op je fiets kon rondzwerven waar je maar wou, als je maar om etenstijd weer thuis was.
Vandaag de dag woont ze met haar man in een huis met veel kamers, waaronder haar werkkamer, haar knutselmaterialenmagazijn en haar creatief atelier. De ideale boomhut! Jammer dat hij niet in een boom past.
BG 50 – Tree House
As a child, building her own tree house seemed like the pinnacle of bliss to her.
It never happened. In the garden of her parental terraced house there was no room for a tree house. And in the trees in ‘The Woods’, a piece of nature with walking paths, a deer camp and a duck pond, around an old country house that they optimistically called ‘the Castle’, she was not allowed to indulge herself with hammer, nails and saw.
But in her mind, she built the most beautiful tree houses, with secret defenses against intruders. Her dream cabin would, even then, be a creative studio with a wonderful view of the ‘wild’ nature, in which she would experience many exciting adventures. She grew up in a time when as a child you could wander around on foot or on your bike wherever you wanted, as long as you were back home in time for dinner.
Today she and her husband live in a house with many rooms, including her study, her crafting materials warehouse and her creative studio. The ideal tree house! Too bad it doesn’t fit in a tree.
BG 49 – Haiku
koud en blinkend wit
van ragfijne kristallen
verdampt in de zon
BG 48 – Onze katten en de achterdeur
Leo & Daisy
Onze grijsgestreepte katten, we hebben er twee, zijn natuurlijk lief, maar ze kunnen ook behoorlijk irritant zijn, vooral als het slecht weer is.
Ze mauwen dan tientallen keren per dag: ‘zeg, doe je de achterdeur voor me open?’, waardoor ik me maar met moeite ergens op kan concentreren. Probeer ik hun gemauw te negeren, dan wordt het alsmaar luider en dwingender: ‘zeg mens, doe je nu eindelijk die deur voor me open?’.
Zijn ze binnen, dan kan ik ze tijdelijk afleiden door met ze te spelen. Dat gaat meestal zo: ik speel met een kattenspeeltje en zij kijken er verveeld naar. Soms geven ze er sloom een tikje tegenaan om van het gedoe af te zijn.
Dat vriendelijk beginnende, maar steeds dwinger wordende mauwen doen ze afwisselend binnen en buiten. Als ze binnen zijn willen ze naar buiten en als ze buiten zijn willen ze naar binnen.
Regent het, of ligt er sneeuw, dan mauwen ze moord en brand om naar binnen te mogen. Dat mag pas als ik met een oude handdoek hun pootjes heb schoongemaakt.
Vijf minuten later zijn ze alweer vergeten dat het buiten nat en koud was en begint het gedoe weer van voren afaan: ‘Mag die deur open? Mauw? Maauuw? Maaaaaaauuuuw!’
Had ik al gezegd dat we er twee hebben? Ze wisselen elkaar af.
BG 48 – Our cats and the back door
Our gray-striped cats, we have two of them, are of course sweet, but they can also be quite annoying, especially when the weather is bad.
They then meow dozens of times a day: ‘hey, will you open the back door for me?’, which makes it difficult for me to concentrate on anything. If I try to ignore their meowing, it gets louder and more compelling: ‘hey human, will you finally open that door for me?’.
When they are indoors, I can temporarily distract them by playing with them. It usually goes like this: I play with a cat toy and they look bored at it. Sometimes they give it a slow tap to end the hassle.
They do this meowing, that starts friendly, but gets more and more demanding, alternately indoors and outdoors. When they are indoors, they want to go out, and when they are outdoors, they want to go in.
When it rains, or the ground is covered in snow, they scream bloody murder to be let indoors. They are only allowed to when I have cleaned their paws with an old towel.
Five minutes later they have already forgotten that it was wet and cold outside and the hassle starts all over again: ‘Will you open the door? Meow? Meeoow? Meeeeeeeoooow!’
Did I mention we have two of them? They take turns.
BG 47 – Stiftgedicht
groot verdriet
dat
zich met andermans
zaken bemoeide
de brutaliteit
van
het ongepaste
heeft
verleden week nog
zijn
hart gebroken
Hoe kan
die bang is
vergeten
Een Stiftgedicht wordt gemaakt uit een bestaand stuk tekst (in dit geval een pagina uit een oud, al beschadigd, boek), door woorden voor het gedicht te kiezen en alle andere woorden zwart te maken met een stift.
Het gedicht heeft niets te maken met de originele tekst.
De dichter is beperkt door de woorden die zij toevallig in de tekst vindt.
BG 46 – Blackout Poem
She was
a typical
beauty
fabulous
her lips were
generous
But…
said to him
About that night, about us
let’s not talk about it
It’s over
He thought
I can’t hear a thing
A Blackout Poem is made from an existing piece of text (in this case a page from an old, already damaged, book), by picking words for the poem and blacking out all other words with a marker.
The poem has no relation with the original text.
The poet is limited by the words she happens to find in the text.
BG 45 – Een thriller in 33 woorden
De voetstappen achter haar in het donker waren gelukkig gestopt. Ze haalde opgelucht adem. Twee straten nog, dan was ze thuis. Plotseling sloten sterke handen zich om haar hals. Ze zag een kousevoet.
BG 45 – A thriller in 33 words
Fortunately, the footsteps behind her in the dark had stopped. She exhaled with relief. Two more blocks before she was home. Suddenly strong hands closed around her neck. She saw a stockinged foot.