Weerzien
Vanmorgen liet een oude vriend mij weten
dat hij vanavond in mijn buurt zou zijn
en dat hij het na al die tijd wel fijn
zou vinden om bij mij te komen eten.
Verheugd zei ik dat ik dat leuk zou vinden
en dat hij uiteraard erg welkom was.
We zaten vroeger samen in de klas
en waren wat je noemt gelijkgezinden.
Maar toen hij kwam en ik blij open deed,
leek het alsof hij al zijn komst betreurde,
omdat hij heel de tijd mijn blik vermeed
terwijl hij intensief zijn scherm afspeurde,
zijn Facebook, zijn berichten, want wie weet
of daar misschien iets boeienders gebeurde.