BG 102

BG 102 – Zinvol

Omdat je als je opstaat alsmaar langer, maar korter ook, op de stoel gezeten, dat je de dingen vanuit een hoger perspectief, maar vanuit een kleinere hoek, van omhoog, naar naar beneden, ja, twee keer naar, bekijkt, maar net niet ziet, omdat je als je opstaat en alsmaar langer wordt, blijft, blijft op dezelfde plaats; je kunt je voorstellen dat je neer, dat je naar beneden, of weer op de stoel misschien zelfs, maar echt niet te lang, en toen zei ze, want je moet nog, jij, vandaag, nog zoveel doen en bedenken, en toen zei ze, maar daarvoor heb je, dat je geen tijd hebt om op, nee néér, om op néér te zitten, maar je moet nu eigenlijk gaan, of te dalen, maar dat je vandaag, dat je nu, liever opdaalt dan neerstijgt.

BG 102 – Sentence

Because when you get up, longer and longer, but shorter too, sat on the chair, that you look at things from a higher perspective, but from a smaller angle, from up there, to down down, yes, twice down, look, but just not see, because when you get up and get taller and taller, stay, stay in the same place; you can imagine that you down, that you go down, or maybe even back on the chair, but certainly not too long, and then she said, because you still have to, you, today, still do so much and think of so much, and then she said, but for that you have, that you don’t have time to get up, no dówn, to sit up dówn, but you must now actually go, or to descend, but that you today, that you now, would rather descend up than ascend down.