BG 105

BG 105 – Kitty van Hamburg

Vorige week had hij nog met haar gebeld. Ze had opgewekt geklonken.
‘Nee, nee, nee, niet doen!’ had ze lachend geroepen.
‘Wat zegt u, tante?’
‘Ik had het tegen Kitty van Hamburg.’
‘Tegen wie?’
‘Mijn póés!,’ schaterde ze, ‘ik had het tegen mijn poes!’
‘Ah oké.’ Die verwende rotkat van haar…
‘Ze is er weer met mijn kraal vandoor, hahaa!’
Een beetje vreemd was ze altijd al geweest, zijn oudtante.

En nu was ze dus kwijt.
Vanmorgen was ze niet op haar gebruikelijke tijd een kopje koffie bij haar buren, het echtpaar Neus, komen drinken. Ze nam de telefoon niet op, de krant zat nog in de brievenbus, de achterdeur nog op slot en ze reageerde ook al niet op de deurbel.
Ach gutteguttegut.
Of hij niet even langs kon komen met de reservesleutel? …

Read More »BG 105 – Kitty van Hamburg

BG 105 – Kitty from Hamburg

Just last week he had called her. She had sounded cheerful.
“No, no, no, don’t!” she’d yelled, laughing.
“What’s that, aunt?”
“I was talking to Kitty from Hamburg.”
“To who?”
“My kitty!” she laughed, “I was talking to my kitty!”
“Ah okay.” That spoiled rotten cat of hers…
“She ran off with my bead again, hahaa!”
She had always been a little strange, his great-aunt.

And now she was lost.
This morning she hadn’t come to drink a cup of coffee with her neighbors, the Nose couple, at her usual time. She didn’t answer the phone, the newspaper was still in the mailbox, the back door still locked, and she didn’t even respond to the doorbell.
Oh my, oh my.
Couldn’t he come by with the spare key? …

Read More »BG 105 – Kitty from Hamburg