BG 168

BG 168 – De gil

Een ijzingwekkende gil sneed door de koude mistige nacht.
Ze schrok. Wat was dat? Een vrouw? Ze zette het geluid van de tv uit, hield haar adem in en luisterde.
Aanvankelijk hoorde ze niets, maar net toen ze weer moest ademen, klonk het gedempte geluid van wegrennende schoenen door de uitgestorven straat, gevolgd door een geladen stilte.

Wat moest ze doen? Naar buiten gaan om te helpen?
Had er echt iemand hulp nodig, of had ze zich die angstkreet maar verbeeld?
Ze deed de lichten uit in haar woonkamer en atelier. Nu scheen er enkel nog een zwakke strook licht van een straatlantaarn naar binnen, daar waar een van de rolluiken niet meer goed sloot. Ze liep erheen, bukte zich en tuurde door de opening naar buiten.

Op het eerste gezicht was er niets te zien.
Weer hield ze haar adem in om goed te kunnen luisteren.
Even dacht ze een nieuwe gil te horen, maar dat bleek …

Read More »BG 168 – De gil

BG 168 – The shriek

A chilling shriek cut through the cold foggy night.
She was startled. What was that? A woman? She muted the TV, held her breath, and listened.
She heard nothing at first, but just when she had to breathe again, the muffled sound of running shoes echoed down the deserted street, followed by a charged silence.

What was she supposed to do? Go out to help?
Did someone really need help, or had she just imagined that cry of terror?
She turned off the lights in her living room and studio. Now only a faint strip of light from a street lamp shone in, where one of the shutters no longer closed properly. She walked over, bent down and peered out through the opening.

At first glance there was nothing to see.
Again she held her breath to listen carefully.
For a moment she thought she heard another scream, but it turned out to be …

Read More »BG 168 – The shriek