BG 91

BG 91 – Zinvol

Het was haar opgevallen dat de jongere vrouw in de hoek van de benauwde woonkamer telkens een beetje zat te schuifelen op de haar toegewezen strenge harde stoel, en dat ze gedurende de lange saaie gesprekken van de oudere dames om haar heen, die zich tussen het praten door koelte toewapperden, danwel wensten dat zij iets hadden meegenomen om zich koelte mee toe te kunnen wapperen, afwisselend de bandjes van haar bh onopvallend herschikte en op het scherm van de in haar handpalm verborgen telefoon hoopvol speurde naar binnengekomen berichtjes, onderwijl de schijn ophoudend van buitengewoon goed te luisteren en het al knikkend en glimlachend beleefd eens te zijn met wat het ook was dat de oudere vrouw die haar op dat moment vertrouwelijk toesprak – zucht – stellig beweerde.

BG 91 – Sentence

She had noticed that the younger woman in the corner of the cramped living room every now and then wriggled a little on the strict hard chair assigned to her, and that during the long dull conversations of the older ladies around her, who fanned themselves in between talking, or wished they had brought something to fan themselves with, she alternately rearranged the straps of her bra inconspicuously and searched hopefully for incoming messages on the screen of the telephone hidden in her palm, all the while keeping the pretense of listening exceptionally well and, nodding and smiling politely, agreeing with whatever it was that the elderly woman who was speaking to her confidentially at the time – sigh – was firmly asserting.