BG 135 – Boekenlegger / Bookmark 01
5×15 cm (met witte rand)
getekend met een 0.5 mm fineliner
2×6 inch (with white border)
drawn with a 0.5 mm fineliner
blog
BG 134 – De Klapkoe
Vanmorgen kwam De Maakster op haar dagelijkse wandeling door Rustig Belgisch Dorp langs de Noensewegel, een idyllisch fiets/voetpad met aan de rechterkant, achter een hek van gaas en daarna een slootje, koeien in weilanden. Het was gebruikelijk bij mooi weer dat er zich in één van de weilanden een groep koeien bevond, maar deze keer had de boer ze verspreid over meerdere, waarschijnlijk omdat er kortgeleden gehooid was en er per veld niet veel te eten was overgebleven.
De Maakster bleef stilstaan om te kijken naar een koe die vlak bij haar, op een meter van het slootje, lag te herkauwen en daarbij telkens haar gebit met een opmerkelijk lawaai op elkaar klapte. Alsof ze een slechtzittend kunstgebit had.
Het was eigenlijk maar een lelijk dier. Ze had een vuilwitte kleur met hier en daar wat lichtgrijze vlekken, die er uitzagen alsof je ze er met een tuinslang zo af zou kunnen spoelen. Maar ze had iets speciaals: dat geklap met haar tanden. Het beest kwam moeizaam met haar dikke langgerekte lijf op vrij korte poten overeind, totdat ze schuin naar De Maakster toegedraaid in de wei stond.
Terwijl ze De Maakster aankeek, sloeg de koe eerst luidruchtig met haar rechteroor tegen haar kop, waarschijnlijk om lastige vliegen te verjagen, daarna even luid met haar linkeroor, ‘pets, pats!’. Vervolgens sloeg ze met een opnieuw opmerkelijk hard geluid haar staart tegen haar linkerflank en daarna tegen haar rechter, ‘swoesjbeng, swoesjbang!’. En om het af te maken klapte ze nog twee keer hard haar gebit op elkaar. De Maakster was verbaasd. Ze kwam hier vaak langs, maar had nog nooit een klapkoe meegemaakt. Het beest bukte haar kop en beet ‘hap!’ een pluk gras af, waarop ze er met meer klapgeluiden op kauwde.
De Maakster klakte met haar tong tegen haar gehemelte, ‘tjk, tjk’, en ja hoor, de koe herhaalde het hele luidruchtige ritueel. Rechteroor tegen haar kop, linkeroor tegen haar kop, ‘pets, pats!’, staart tegen haar linkerflank, tegen haar rechterflank, ‘swoesjbeng, swoesjbang!’ en haar tanden twee keer ‘klap klap’ hard op elkaar.
Toen De Maakster nog een keer ‘tjk, tjk’ deed, herhaalde het beest warempel dezelfde routine.
Hoofdschuddend vervolgde De Maakster haar wandeling en hoorde achter zich nog een paar keer – ter afscheid? – het ‘klap, klap’ van het gebit van de koe. De klapkoe.
BG 134 – The Clap Cow
This morning The Maakster on her daily walk through Quiet Belgian Village came along the Noensewegel, an idyllic bicycle/footpath with on the right, behind a wire mesh fence and then a ditch, cows in meadows. It was customary in good weather for a group of cows to be in one of the meadows, but this time the farmer had spread them over several ones, probably because he had recently made hay and there was not much left to eat per field.
The Maakster stopped to look at a cow that lay close to her, a meter from the ditch, ruminating, each time banging her teeth together with a remarkable noise. As if she had bad fitting dentures.
It was really just an ugly animal. It had a dirty white color with a few light gray spots here and there that looked like you could just rinse them off with a garden hose. But she had something special: that clapping of her teeth. The beast struggled to get up with her thick elongated body on rather short legs, until she stood in the meadow at an angle to The Maakster.
While looking at The Maakster, the cow first slapped her head noisily with her right ear, probably to scare away annoying flies, then just as loudly with her left ear, ‘smack, wack!’. Then, with another remarkably loud noise, she slammed her tail against her left flank and then her right, ‘swush boom, swush bang!’ And to top it off, she clapped her teeth hard twice more. The Maakster was amazed. She passed by here often, but had never encountered a clap cow. The beast stooped her head and bit off ‘chomp!’ a tuft of grass, then chewed it with more clapping sounds.
The Maakster clicked her tongue against her palate, ‘tjk, tjk,’ and sure enough, the cow repeated the whole boisterous ritual. Right ear to her head, left ear to her head, ‘smack, wack!’, tail against her left flank, against her right flank, ‘swush boom, swush bang!’ and her teeth ‘clap clap’ hard together twice.
When The Maakster did ‘tjk, tjk’ one more time, the beast actually repeated the same routine.
Shaking her head, The Maakster continued her walk and heard behind her a few more times – as goodbye? – the ‘clap, clap’ of the cow’s teeth. The clap cow.
BG 133 – Bijzonder Compliment
Bijzonder compliment van de adjunct-directeur, toen zij zijn secretaresse was en met hem zijn post doornam:
‘Wacht even, stop met werken, dit wil ik je al een hele tijd vragen: waarom zit jij aan die kant van het bureau en niet aan mijn kant?’
BG 133 – Special Compliment
Special compliment from the deputy director, when she was his secretary and went through his mail with him:
‘Wait a minute, stop working, I’ve been wanting to ask you this for a long time: why are you on that side of the desk and not on my side?’
BG 132 – 100 Woorden Fictie
Rotboom met schijtvogels
Liggend op zijn rug, in het jonge gras, onder de krulhazelaar.
De takken bewegen sierlijk in de wind. De bladeren zijn frisgroen, de lucht erboven lichtblauw, de schapenwolkjes schattig wit.
Hij sluit het lawaai van de stad buiten, concentreert zich op het gekwetter van de vogels.
Eksters, ekster-vogels. Er zit elke dag een tweetal in de krulhazelaar.
Elke dag dezelfde? Hij weet het niet, hij kent ze niet uit elkaar.
Ze zal niet meer komen. Vandaag niet, morgen niet, heel de zomer niet.
Ze zal de ekster-vogels nooit meer met hem zien.
Godverdomme, precies in zijn oog!
BG 132 – 100 Words Fiction
Damn tree with shit birds
Lying on his back, in the young grass, under the curly hazel.
The branches move gracefully in the wind. The leaves are bright green, the sky above blue, the sheep clouds cute white.
He shuts out the city noises, concentrates on the twittering of the birds.
Magpies, magpie-birds. There are two in the curly hazel every day.
The same every day? He doesn’t know, he can’t tell them apart.
She will not come again. Not today, not tomorrow, not all summer.
She will never see the magpie-birds with him again.
Goddamn, right in his eye!
BG 131 – Spiral On Black
Acrylverf op papier.
Acrylic paint on paper.
* Tip: Shop
BG 130 – Onze hebzucht beteugelen
Wat als we stoppen met het produceren en consumeren van veel overbodige producten? Die producten die alleen maar geproduceerd worden om de economie gaande te houden en de oneindig diepe zakken van de rijke industriëlen te vullen. Vooral wegwerpproducten.
Wat als we ons focussen op dat wat we écht nodig hebben en dat op een zo duurzaam mogelijke manier produceren?
Dat we afwegingen maken: beter wat meer van dit en wat minder van dat.
Op het aardoppervlak dat we nu gebruiken om vlees te produceren, vooral rundvlees, kunnen we honderd keer zoveel plantaardig voedsel verbouwen.
Daarmee halen we ook nog eens veel koolstof uit de lucht, in plaats van er meer aan toe te voegen.
We hoeven niet persé vegetariër te worden, tenslotte zijn we van nature omnivoren, maar een aantal dagen per week zonder vlees zullen ons geen kwaad doen, als we ervoor zorgen dat we de voedingsstoffen die we op die manier missen via andere producten binnenkrijgen.
Wat als we streven naar een circulaire economie, waarin afvalstoffen de grondstoffen vormen voor het produceren van andere, duurzame producten?
Waarin we dat wat we niet meer nodig hebben …
BG 130 – Curb our greed
What if we stop producing and consuming a lot of unnecessary products? Those products that are produced only to keep the economy going and to fill the infinitely deep pockets of the rich industrialists. Especially disposable products.
What if we focus on what we really need and produce that in the most sustainable way possible?
That we make considerations: better a little more of this and a little less of that.
On the Earth’s surface that we now use to produce meat, especially beef, we can grow a hundred times as much plant-based food.
That way we also remove a lot of carbon from the air, instead of adding more to it.
We don’t necessarily have to become vegetarians, after all we are omnivores by nature, but a few days a week without meat will do us no harm, if we make sure that we get the nutrients we miss that way through other products.
What if we strive for a circular economy, in which waste materials form the raw materials for the production of other, sustainable products?
In which we give away what we no longer need to …
BG 129 – Waarom gezond?
Ik heb nog in een tijd geleefd waarin je je
moest verantwoorden voor gezond leven,
in plaats van ongezond.
Een tijd waarin je onbeperkt at en snoepte,
want diabetes was alleen voor oude mensen,
en jij was van nature slank.
Een tijd waarin je met sterke argumenten
moest komen om niet te roken
en om te weigeren alcohol te drinken,
(en om veel boeken te lezen en
met plezier je huiswerk te doen.)
Gezond leven was toen nog voor watjes.
BG 129 – Why healthy?
I used to live in a time when you still
had to answer yourself for healthy living,
instead of unhealthy.
A time when you ate (sweets) without limits,
because diabetes was only for old people,
and you were naturally slim.
A time when you had to come up with
strong arguments not to smoke
and to refuse to drink alcohol,
(and to read many books and
to enjoy doing your homework.)
Healthy living was still for wimps back then.
BG 128 – Bijzonder Compliment
Bijzonder compliment van een bezoeker:
‘Ik heb je Blog bekeken en vind hem mooi en interessant!
Maar het lijkt of er iets fout gaat als ik ernaar kijk: ik zie alleen maar zwart en wit en grijs, de kleuren lijken verdwenen.
Dat kun je beter in orde maken.’
BG 128 – Special Compliment
Special compliment from a visitor:
‘I have looked at your blog and find it beautiful and interesting!
But it seems like something goes wrong when I look at it: all I see is black and white and gray, the colors seem to have disappeared.
You better fix that.’
BG 127 – Spiral On White
Acrylverf op papier.
Acrylic paint on paper.
* Tip: Shop
BG 126 – Liefde voor taal
Veel mensen lezen niet graag meer.
Boeken, lange teksten, laat maar!
Geef ons maar passief vermaak
en korte samenvattingen.
TLDNR (too long, did not read).
We zitten liever op sociale media,
we gamen liever, we kijken films,
we streamen series.
Daar is niks mis mee. Maar…
we lezen niet (graag) meer.
Daardoor verliezen we taalvaardigheid
en ons plezier in lezen.
We raken achter …
BG 126 – Love for language
Many people don’t like to read anymore.
Books, long texts, never mind!
Give us passive entertainment
and short summaries.
TLDNR (too long, did not read).
We prefer to be on social media,
we prefer gaming, we watch movies,
we stream series.
There’s nothing wrong with that. But…
we don’t (like to) read anymore.
As a result, we lose language skills
and our pleasure in reading.
We are falling behind …
BG 125 – 100 Woorden Fictie
Nieuwe route
Deze keer was alles anders. De route, het gevoel, de aankomsttijd, de bestemming. Ze liep langs het verlaten spoor en voelde de koude regen, maar in de verte was er altijd de bergtop, soms gehuld in mist of verwaterd door regen, vaker zilvergrijs glinsterend in de verre zon, ook al liep ze zelf in de schaduw. De vorige keer, op de vorige route, was ze hij. Hij liep, ergens anders heen, in een andere tijd, naar een ander lot. Aanvankelijk was vandaag veelbelovender, uitdagender, maar uiteindelijk toch weer gewoon, als altijd. Zij liep dichtbij waar hij vroeger liep.
BG 125 – 100 Words Fiction
New route
This time everything was different. The route, the feeling, the arrival time, the destination. She walked along the deserted track and felt the cold rain, but in the distance there was always the mountaintop, sometimes shrouded in mist or watered by rain, more often silvery gray in the distant sunshine, while she walked in the shadows. Last time, on the previous route, she was he. He walked elsewhere, in another time, towards another fate. Initially, today was more promising, more challenging, but in the end still normal, as always. She walked close to where he used to walk.
BG 124 – Green – Doedeltekening / Doodle Drawing
Getekend met zwarte inkt op gescande achtergrond
(origineel geschilderd met acrylverf op wit papier).
Drawn with black ink on scanned background
(original painted with acrylic paint on white paper).
BG 123 – Verjaardag
Vandaag ben ik 58 jaar geworden.
Dat kun je met de beste wil van de wereld geen middelbare leeftijd meer noemen, tenzij je gelooft dat ik 116 jaar oud ga worden.
Ik ben al flink over de helft en ook al flink versleten, maar heb veel wijze lessen geleerd.
Dat we zelf bepalen wat de zin van ons leven is, bijvoorbeeld.
Dat we niet door andere mensen moeten laten bepalen wie wij zijn en wat wij met ons leven moeten doen.
Dat het leven bestaat uit tijd, dat het eindig is, dat het steeds sneller lijkt te gaan.
Dat ook wijzelf bestaan uit tijd en dus eindig zijn. Dat die eindigheid het leven juist de moeite waard maakt, kostbaar maakt.
En dat we aan die vluchtige tijd zin kunnen geven door …
BG 123 – Birthday
Today I turned 58 years old.
You can’t call that middle age with the best will in the world, unless you believe I’m going to live to be 116 years old.
I am already well over halfway and already quite worn out, but I have learned many wise lessons.
That we ourselves determine the meaning of our lives, for example.
That we should not let other people determine who we are and what we should do with our lives.
That life consists of time, that it is finite, that it seems to go faster and faster.
That we ourselves also consist of time and are therefore finite. That this finiteness makes life worth living, makes it precious.
And that we can give meaning to that fleeting time by …
BG 122 – Een thriller in 33 woorden
Zijn hart klopte snel en zweet prikte in zijn ogen.
Hij drukte zijn rug tegen de rotswand en hoorde het gesteente vallen.
Zijn schoenen vonden nog net houvast op het overgebleven stukje richel.
BG 122 – A thriller in 33 words
His heart beat fast and sweat stung his eyes.
He pressed his back against the rock face and heard the stones fall.
His shoes barely found grip on the remaining patch of ledge.
BG 121 – De macht van de (oude) witte mannen
Dat witte hetero mannen – ook degenen die al lang met pensioen hadden moeten zijn – grotendeels de dienst uitmaken in onze maatschappij, is niet (zoals zij zelf en ook veel vrouwen denken) te danken aan hun superieure brein en hun superieure kracht en vindingrijkheid. In tegendeel.
Dat witte mannen denken dat ze automatisch recht hebben op alle topposities in de politiek, in bedrijven, in verenigingen en thuis, komt omdat ze, nou ja, vrij dom zijn.
En omdat ze een bord voor hun kop hebben.
Er zijn veel dingen die (oude) witte mannen zich niet realiseren.
Zoals bijvoorbeeld dat vrouwen over het algemeen beter zijn in leidinggeven en in het tegelijk over meerdere belangrijke zaken verdelen van hun aandacht.
Dat vrouwen beter zijn in het detecteren en analyseren van problemen, in het vinden van creatieve oplossingen, in het kiezen van de meest effectieve en meest efficiënte oplossing, en in het plannen van de uitvoering daarvan.
Dat vrouwen minder geneigd zijn tot agressie, geweld en het doordrammen van hun eigen mening, en dat ze beter luisteren. Niet alleen luisteren naar wat er gezegd wordt, maar vooral ook naar dat wat niet hardop wordt uitgesproken.
Dat vrouwen minder belang hechten aan…
BG 121 – The power of the (old) white men
The fact that straight white men – including those who should have retired long ago – are mostly in charge of our society is not (as they themselves and also many women believe) due to their superior brains and their superior strength and ingenuity. On the contrary.
The fact that white men think they are automatically entitled to all top positions in politics, in companies, in clubs, and at home, is because they are, well, pretty stupid.
And they are thick-skinned.
There are many things that (old) white men don’t realize.
For example, that women are generally better at leadership and at dividing their attention over several important matters at the same time.
That women are better at detecting and analyzing problems, at finding creative solutions, at choosing the most effective and efficient solution, and at planning its implementation.
That women are less inclined to aggression, violence and to pushing through their own opinion, and that they listen better. That they not only listen to what is being said, but also to what is not spoken aloud.
That women attach less importance to…
BG 120 – Stiftgedicht (Blackout Poem)
zij
die hij begeerde
had hij
vanzelfsprekend
verward
Zij bekeek
en verliet
hem
Hoe zou ze kunnen weten
Translation:
BG 119 – Bliksem
(Dialoog tussen twee buurvrouwen van middelbare leeftijd op een bankje op het platteland.)
– Over gisteravond.
– Ja?
– Gisteravond laat.
– Wat was er gisteravond laat?
– Ik dacht dat ik wat hoorde toen.
– Oh?
– Ja.
– En wat dacht je toen te horen?
– Gestommel.
– Gestommel…
– Ja. Gestommel in de verte.
– Hm.
– Het kwam bij jou vandaan.
– Oh?
– Het klonk in de buurt van jouw huis.
– Oh. Het klonk bij mij, dat gestommel?
– Ja.
– Dat kan natuurlijk.
– Heb jij het ook gehoord?
– Hoe laat was dat precies?
– Ik weet niet. Tegen middernacht, denk ik.
– Dus jij was nog wakker tegen middernacht?
– Ja, ik kon niet slapen.
– Ik dacht al. Normaal ga je toch vroeg slapen?
– Ja, dat is waar. Maar gisteren lukte dat niet.
– Da’s jammer.
– Ja.
– Dus….
(stilte)
– Maar heb jij het ook gehoord? …
BG 119 – Lightning
(Dialogue between two middle-aged women on a bench in the countryside.)
– About last night.
– Yes?
– Late last night.
– What about late last night?
– I thought I heard something then.
– Oh?
– Yes.
– And what did you think you heard then?
– Stumbling.
– Stumbling…
– Yes. Stumbling in the distance.
– Hm.
– It came from your place.
– Oh?
– It sounded near to your house.
– Oh. It sounded near to me, that stumbling?
– Yes.
– That’s possible of course.
– Did you hear it too?
– What time was it exactly?
– I don’t know. By midnight, I think.
– So, you were still awake at midnight?
– Yes, I couldn’t sleep.
– I was wondering. You normally go to sleep early, don’t you?
– Yes, that is true. But yesterday it didn’t work.
– That’s a pity.
– Yes.
– So….
(silence)
– But did you hear it too? …
BG 118 – Willekeurige vragen
Mag ik je iets vragen? Heb je tatoeages? Zo ja, waar? Heb je ergens spijt van? Heb je liever een mooie dure auto of een goedkopere die zuiniger is? Kun je uit de losse hand een cirkel tekenen? Reis je vaak met het openbaar vervoer? Herinner je je hoe kiespijn voelt? Mag een kat bij jou op schoot? Eet je het liefst witbrood, bruinbrood of volkorenbrood?