BG 120 – Stiftgedicht (Blackout Poem)

zij
die hij begeerde
had hij
vanzelfsprekend
verward
Zij bekeek
en verliet
hem
Hoe zou ze kunnen weten
Translation:
zij
die hij begeerde
had hij
vanzelfsprekend
verward
Zij bekeek
en verliet
hem
Hoe zou ze kunnen weten
Translation:
Achtergrond bestaat uit vierkantjes van 1,5 cm, geschilderd met acrylverf.
Tekst is digitaal toegevoegd.
(Met een knipoog naar grafisch ontwerpers voor het lettertype…)
Background consists of 1.5 cm squares, painted with acrylic paint.
Text has been added digitally.
(With a wink to graphic designers for the font…)
* Tip: Shop
tussen de rommel
van de laatste winterstorm
schuchtere krokus
Achtergrond bestaat uit vierkantjes van 1,5 cm, geschilderd met acrylverf.
Tekst is digitaal toegevoegd.
(Met een knipoog naar grafisch ontwerpers voor het lettertype…)
Background consists of 1.5 cm squares, painted with acrylic paint.
Text has been added digitally.
(With a wink to graphic designers for the font…)
* Tip: Shop
De wereld is bedekt met wit als ik mijn bed uitkom.
Het gras verloor tijdelijk zijn groen en schenkt bescheiden schitterlicht.
Vlak en strak is plots het dak, van huizen en garages.
Geparkeerde auto’s zijn met kille glitters ingepakt.
En ieders adem wolkt en wolkt vooruit.
Het zou zo koud niet moeten zijn, die magisch witte wereld.
Na rijp beraad verdwijnt de stilte van de schittering.
Rijpt de ochtend tot een bijzonder alledaagse dag.
men had
hem
Die avond
voor
de twist
, niet zonder ongeduld,
beiden
iets te vertellen
Voor welke zou jij kiezen?
Translation:
winter bij de haard
dik boek in beide handen
gloeiend avontuur
Voor mij
gezichten uit één vorm
Biecht de waarheid op
in de duisternis
ik wil luisteren
opgewonden
wanneer dat te gevaar-
lijk wordt dan ga ik
je
zou verbaasd zijn
maar ik wist
Het al
Translation:
van jezelf
ontstaat er frustratie
waarom weet
je niet
jouw afreageren
voel je
op honderden manieren
Translation:
bij het ontwaken
diepe sporen van dromen
in de rechterwang
koud en blinkend wit
van ragfijne kristallen
verdampt in de zon
groot verdriet
dat
zich met andermans
zaken bemoeide
de brutaliteit
van
het ongepaste
heeft
verleden week nog
zijn
hart gebroken
Hoe kan
die bang is
vergeten
Translation:
Op hun sterfst
In het midden van de herfst
zijn de bladeren op hun sterfst
ze tonen met hun laatste kracht
oogverblindende kleurenpracht
voordat ze neerwaarts wervelen
wijl regen en wind ons vervelen.