BG 113 – Vroegrijp
De wereld is bedekt met wit als ik mijn bed uitkom.
Het gras verloor tijdelijk zijn groen en schenkt bescheiden schitterlicht.
Vlak en strak is plots het dak, van huizen en garages.
Geparkeerde auto’s zijn met kille glitters ingepakt.
En ieders adem wolkt en wolkt vooruit.
Het zou zo koud niet moeten zijn, die magisch witte wereld.
Na rijp beraad verdwijnt de stilte van de schittering.
Rijpt de ochtend tot een bijzonder alledaagse dag.