BG 189 – Een thriller in 33 woorden
Hij had heerlijk diep geslapen en knipperde met zijn ogen tegen het felle licht.
Toen hij zich tevreden probeerde om te draaien, bleken zijn polsen vastgebonden.
Verschrikt keek hij in een kwaadaardig gezicht.
Hij had heerlijk diep geslapen en knipperde met zijn ogen tegen het felle licht.
Toen hij zich tevreden probeerde om te draaien, bleken zijn polsen vastgebonden.
Verschrikt keek hij in een kwaadaardig gezicht.
He had slept blissfully deep and blinked his eyes against the bright light.
When he tried to turn with satisfaction, he noticed his wrists were bound.
Startled, he looked into an evil face.
Zijn hart klopte snel en zweet prikte in zijn ogen.
Hij drukte zijn rug tegen de rotswand en hoorde het gesteente vallen.
Zijn schoenen vonden nog net houvast op het overgebleven stukje richel.
His heart beat fast and sweat stung his eyes.
He pressed his back against the rock face and heard the stones fall.
His shoes barely found grip on the remaining patch of ledge.
Ze knipperde tegen het felle daglicht.
De arts kwam haar vertellen dat ze het ongeluk overleefd had. Ze had niets gebroken en mocht morgen al naar huis.
Een kussen blokkeerde opeens haar blikveld.
She blinked in the bright daylight.
The doctor came to tell her that she had survived the accident. She hadn’t broken anything and could go home tomorrow.
A pillow suddenly blocked her view.
De voetstappen achter haar in het donker waren gelukkig gestopt. Ze haalde opgelucht adem. Twee straten nog, dan was ze thuis. Plotseling sloten sterke handen zich om haar hals. Ze zag een kousenvoet.
Fortunately, the footsteps behind her in the dark had stopped. She exhaled with relief. Two more blocks before she was home. Suddenly strong hands closed around her neck. She saw a stockinged foot.